mam przeczucie, że: #7
24/12/2020
Martyna Basta
Do pełnego doświadczenia „Gravity that Binds” Cateriny Barbieri warto zmrużyć oczy i być może trwać nieruchomo, bo zbudowane napięcie potrzebuje uważności, by przynieść ulgę w postaci łez. Podobnie nigdy nie przestanie działać na mnie Glenn Gould śpiewający pod nosem podczas grania Bacha. Albo to, jak głos Mai Ratkje brzmi w niskich tonach, sytuując się gdzieś na granicy z szeptem.
traklista
- 1. Jan Sebastian Bach - Goldberg Variations, BWV 988: Aria
- 2. Marja Ratkje - Sjå, Åmioda - og ikke en lyd kom mig fra strupen
- 3. Zbigniew Preisner - Van den Budenmayer Concerto en mi mineur
- 4. Slowdive - Blue Skied an' Clear
- 5. Ezra Buchla - Hail Nothing
- 6. Gigi Masin - The Word Love
- 7. Julee Cruise - Falling
- 8. Arca - Piel
- 9. Peter Kardas - I Saw You
- 10. Caterina Barbieri - Gravity that Binds