Na obrzeżach: #16 – Rebetiko
04/02/2020
Michał Wieczorek
Wyzwolone kobiety, podejrzani mężczyźni. Kieliszki raki i nargile z haszyszem. Portowe dzielnice Stambułu, Smyrny, Aten i Nowego Jorku. Buzuki, gitary, zawodzące skrzypce i cymbały. Nieznośny ból serca. Te wszystkie elementy dają razem rebetiko. Często porównywane do bluesa, ale bliżej mu do rzewnego fado, choć i to jest krzywdząca opinia. Rebetiko to niezwykła mieszanka muzyki europejskiej, greckiej, tureckiej i arabskiej. Sięgnąłem do jej korzeni, przyjrzałem się, jak zmieniała się w Ameryce, sprawdziłem też, jak rezonuje w dzisiejszej muzyce greckiej.
traklista
- 1. Marika Papagika - Sta Vervena Sta Giannena (The Further the Flame, the Worse It Burns Me: Greek Folk Music in New York City 1919-1928)
- 2. Rita Abatzi - Μη με στέλνεις μάνα στην Αμερική (I'm Burning, I'm Burning)
- 3. Jorgos Katsaros - Ο ντοκτορ (George Katsaros: Greek Blues in America, Vol. 1)
- 4. Dimitris Mystakidis - Ο ντοκτορ (Amerika)
- 5. Kostas Dousas - Μανωλις ο Χασικλης (Kostas Dousas: Greek Blues in America, Vol. 2)
- 6. Dimitris Mystakidis - Μανωλις ο Χασικλης (Amerika)
- 7. A. Kostis - Giannis Hasiklis (The Jail's a Fine School)
- 8. A. Kostis - I Fylaki Einai Scholeio (The Jail's a Fine School)
- 9. Marika Ninou - I Ached in My Heart (The Sun is Setting on the World)
- 10. Yiota Lydia - Badworld (The Sun is Setting on the World)
- 11. Çiğdem Aslan - Vale Me Stin Agalia Sou (Mortissa)