Ogród: #40 – Ostatni Świt na Ziemi

Dziewczyna złapała mnie za rękę. „Zamknij oczy” powiedziała. Gdy tylko to zrobiłem, zobaczyłem te wszystkie niesamowite miejsca, które razem odwiedziliśmy. Poczułem kwiatowy zapach, a do moich uszu doleciało kwilenie ptaków. Otworzyłem oczy. Dopiero po chwili zrozumiałem, gdzie jestem. Ogród. Słońce zachodziło, a ja leżałem pod tą samą rzeźbą, pod którą położyłem się chwilę wcześniej. Tym razem nie dobiegała z niej muzyka. Po Dziewczynie nie było śladu. Musiałem przysnąć. „To wszystko sen” pomyślałem. Poczułem się dziwnie. Rozmyślałem nieswój, aż zrobiło się ciemno i na niebie pojawiła się pierwsza gwiazda, zaraz obok zaświeciła druga, jaśniejsza. Nigdy nie widziałem gwiazdy, która by tak często i rytmicznie migotała. Z ciekawości, a może nadziei, sprawdziłem w Internecie: kod Morse’a. Krótki, długi, długi: „W”; krótki, długi, krótki: „R”; długi, długi, długi, krótki: „Ó”; długi, krótki, długi, krótki: „C”; krótki: „Ę”. Po chwili gwiazda zniknęła. Uśmiechnąłem się i poszedłem do domu.