Przesyt: #124

W połowie stycznia nowego roku przyznaję się, że nie przesłuchałem żadnej tegorocznej premiery, i dzieje się to całkiem naturalnie od co najmniej kilku styczni z rzędu. Skupiam się albo na nienachalnym nadrabianiu rzeczy z poprzedniego roku, albo na hedonistycznej eksploracji muzycznej przeszłości. Stąd w Przesycie tym razem znów tyci maleńki wycinek ogromnego oceanu dźwięków z roku dwadzieścia dwa, które wyszły w najróżniejszych jego miesiącach. Muza trwa i będzie trwać dopóki serwery platform streamingowych nie wybuchną z przegrzania i przeładowania materiałem. W międzyczasie po prostu pokażę Wam, czego sam ostatnio słuchałem i co mnie w jakiś sposób poruszyło. Jak zawsze – różnorodność ponad wszystko, tego się trzymajmy.