Warszawska Jesień – Konteksty: Viktor Kisten „A któż tam idzie”

Viktor Kisten

ur. w 1977, dziennikarz, kompozytor, organista, producent dźwięku.
Od 1998 r. pracuje w Białoruskim Radiu, gdzie prowadzi programy kulturalne, komentuje na żywo międzynarodowe wydarzenia kulturalne: Eurovision Young Musicians, New Talent w Bratysławie itp.
Przewodniczący komitetu ekspertów Białoruskiego Radia. Koordynuje wymianę nagrań z Europejskiej Unii Radiowej, transmisji koncertów na żywo. Reprezentował Białoruś na seminariach ekspertów muzycznych Europejskiej Unii Radiowej w Genewie i Londynie. Regularnie nagrywa nie tylko dla Białoruskiego Radia, ale także Naxos, Acte Préalable, ARMS Records, ForTune, Megavox. Płyta z muzyką skrzypcową Mariana Sawy (Naxos, 2016) została nominowana do nagrody Fryderyka. Jest głównym organistą w kościele Najświętszej Trójcy (św. Rocha) w Mińsku. Od 2000 roku jest organizatorem Festiwali Muzyki Sakralnej „Zalatagorskaya Lira” i „Kaliadnyja wieczory”. Koncertuje z muzykę organową w Białorusi, Polsce, Niemcach, zwracając szczególną uwagę na muzykę współczesnych autorów. Szef Sekcji Organów i Dziedzictwa Muzycznego Białoruskiego Oddziału Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM). Członek rady redakcyjnej encyklopedii „Organy Białorusi” (2018). Jak kompozytor specjalizuje się w napisaniu muzyki dla radia oraz do filmów dokumentalnych (studio „Letapis”, studio „Belarusfilm”). Od 2016 roku współpracuje z Narodowym Akademickim Teatrem Dramatycznym im. J. Kupały, gdzie stworzył  muzykę do spektakli Szabany (2016), Ziemia Elzy (2018), Szlachcic Zawalnia (2019).

Wiceprezes Białoruskiego Związku Kompozytorów od 2018 roku.

A któż tam idzie

Rok 2020, sierpień, nie ustają pokojowe protesty. W jednej z takich akcji wraz z zespołem wziął udział dyrektor Narodowego Teatru Akademickiego Białorusi im. Janki Kupały – Paweł Łatuszko, za co następnego dnia został zwolniony. Były minister kultury Białorusi, polityk i dyplomata – m.in. były Ambasador Białorusi w Polsce, wzywał do wyjaśnienia brutalnego traktowania zatrzymanych podczas pokojowych protestów. Pracownicy teatru stanęli w obronie swojego lidera i zażądali przywrócenia Łatuszki na stanowisko. Aktorzy ogłosili zamiar rezygnacji, jeśli wymagania nie zostaną spełnione. Minister Kultury, który przybył do teatru, stwierdził w odpowiedzi, że to niemożliwe, a podania osób pragnących opuścić teatr będą rozpatrywane przez nowego dyrektora generalnego. W związku z tym teatr opuściło ponad 60 pracowników, w tym czołowi aktorzy i dyrektor artystyczny. Tym samym Teatr Kupałowski – zespół Narodowego Teatru Akademickiego Białorusi im. Janki Kupały, został praktycznie zniszczony w setną rocznicę swego istnienia.

Na słuchowisko składają się posty aktorki z teatru im. Janki Kupały – Krystyny Drobysz zamieszczone na FaceBooku, które – zamieszczane dzień po dniu – przedstawiają jej odczucia wobec sytuacji niszczenia teatru i niszczenia kraju. Użyłem wielu nagrań z ulic Mińska, mojej własnej muzyki i muzyki kilku innych kompozytorów pracujących dla teatru Kupały. Są też przywołane teksty dwóch wierszy powstałych kilka tygodni temu.

Viktor Kisten